Οδοντογναθικές Ανωμαλίες και Δυσμορφίες του Προσώπου.
Η Εμπειρία μας από την Αντιμετώπιση 142 Περιπτώσεων.
ΚύζαςΠ.1, ΠισιάραςΑ.1, Ελευθεριάδης Ε.2, Σκουτέρης Χρ.2, Αγγελόπουλος Ayy.3
Κλινική Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής, Οδοντιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών. Θηβών 2, Γουδί, Αθήνα 115 27.
1. Φοιτητής.
2. Αναπληρωτής Καθηγητής.
3. Καθηγητής
Αρχεία Ελληνικής Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής 4(3): 198 - 207, 2003.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η θεραπευτική προσέγγιση και αντιμετώπιση των δοντιών που βρίσκονται σε γραμμή κατάγματος της
κάτω γνάθου, αποτελούσε στο παρελθόν πεδίο έντονης διχογνωμίας και αντιπαράθεσης. Το γεγονός ότι
κάθε δόντι που βρίσκεται σε καταγματική γραμμή δημιουργεί επικοινωνία του κατάγματος με το μικροβιο-
βριθές στοματικό περιβάλλον (και άρα αυξάνει τις πιθανότητες μόλυνσης της περιοχής του κατάγματος)
οδήγησε πολλούς ερευνητές να υποστηρίξουν παλαιότερα ότι κάθε δόντι που εμπλέκεται σε γραμμή
κατάγματος, πρέπει να εξάγεται προφυλακτικά. Σήμερα, μετά την καθιέρωση της χρήσης ευρέως φάσματος
αντιβιοτικών στην αντιμετώπιση των πολυτραυματιών, και την εφαρμογή νέων τεχνικών ανάταξης των
καταγμάτων, η άποψη αυτή έχει αλλάξει ριζικά και είναι εμφανής η προσπάθεια διατήρησης όσο το δυνατόν
περισσοτέρων δοντιών.
Στην αναδρομική μελέτη που πραγματοποιήσαμε, εξετάσαμε 117 περιπτώσεις ασθενών με κατάγματα
της κάτω γνάθου στα οποία εμπλεκόταν ένα ή περισσότερα δόντια. Οι ασθενείς νοσηλεύτηκαν στην Πανεπιστημιακή
Γναθοχειρουργική Κλινική του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» τη χρονική περίοδο από
1/1/1996 έως 31/12/2000. Η ταξινόμηση των ασθενών έγινε κατά φύλο, ηλικία, εντόπιση του κατάγματος,
δόντια που εμπλέκονταν στην καταγματική γραμμή, τρόπο ανάταξης του κατάγματος, χρόνο που μεσολάβησε
από τη στιγμή του τραυματισμού μέχρι την ανάταξη, τελική κατάληξη (διατήρηση ή εξαγωγή) των
δοντιών και αιτιολογία των εξαγωγών, καθώς και διάφορες επιπλοκές που τυχόν παρουσιάστηκαν.
Τα αποτελέσματα μας έδειξαν ότι η συχνότητα των καταγμάτων με δόντια στη γραμμή τους είναι αυξημένη
στους νεαρούς ενήλικες (60% των περιπτώσεων μας αφορούσε άτομα ηλικίας 11-30 ετών). Η
συχνότερη περιοχή εντόπισης των καταγμάτων ήταν αυτή των προσθίων (38%) και ακολουθούσε η περιοχή
των προγομφίων (28%) και των γομφίων (23%). Ένα ποσοστό 11% αφορούσε κατάγματα της φατνια-
κής απόφυσης. Από τα δόντια που εμπλέκονταν σε καταγματικές γραμμές, 20,3% ήταν γομφίοι, 25,7%
ήταν προγόμφιοι, ενώ 50,4% ήταν πρόσθια δόντια (τομείς - κυνόδοντες). Η συντριπτική πλειοψηφία των
ασθενών (88,9%) αντιμετωπίστηκαν χειρουργικά με ανοικτή ανάταξη, ενώ οι υπόλοιποι (11,1%) αντιμετωπίσθηκαν
συντηρητικά με κλειστή ανάταξη και διαγναθική ακινητοποίηση. Κατά την ανάταξη του κατάγματος,
75% των εμπλεκομένων σε καταγματικές γραμμές δοντιών διατηρήθηκαν, ενώ 25% εξήχθησαν. Το
μεγαλύτερο ποσοστό (56,9%) από τα εξαχθέντα δόντια ήταν πρόσθια.
Με προσεκτική ανάλυση των αποτελεσμάτων μας και συγκρίνοντας τα με την υπάρχουσα βιβλιογραφία
πάνω στο θέμα αυτό, συμπεραίνουμε ότι η επικρατούσα άποψη σήμερα είναι ότι τα δόντια πρέπει να διατηρούνται
και να εξάγονται μόνο αν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις γι' αυτό.
Λέξεις κλειδιά: Κατάγματα κάτω γνάθου, Δόντια σε καταγματικές γραμμές.
REFERENCES
Αποστολόπουλος Α: Προληπτική Οδοντιατρική. Εκδόσεις
Συμμετρία, Αθήνα, 1996, σ. 1-72.
Bradley RL: Treatment of fractured mandible. Ann Surg 31: 289,
1965.
Chambers I, Scully C: Mandibular fractures in India during the
Second World War (1944-45): analysis of the Anawdon
Series. Br J Oral Maxillofac Surg 25: 357-369, 1987.
Chidyllo SA, Marschall AM: Teeth in the line of a mandible
fracture: Which should be performed first, extraction or
fixation; Plast and Reconstr Surg 90(1): 135-136, 1992.
Converse JM: Complications in treatment of fractures In:
Kazanjian VH. Converse JM. Surgical treatment of facial
injures. Baltimore: William and Williams 1974, p. 235.
De Amaratunga Ν A: The effect of teeth in the line of Mandibular
Fractures on healing. J Oral Maxillofac Surg 45: 312-314,
1987.
Ελευθεριάδης Ε: Μελέτη της επιδράσεως της συμπιεστικής οστε-
οσυνθέσεως επί της πωρώσεως των καταγμάτων της κάτω
γνάθου εις τον κύνα. Διατριβή επί διδακτορία, θεσσαλονίκη
1978, σ. 38-45.
Gerbino G, Tarello F, Fasolis M, De Giovanni PP: Rigid Fixation
with teeth in the line of mandibular fractures. Int J Oral
Maxillofac Surg 26: 182-186, 1997.
Iizuka T, Lindqvist C, Hallikainen D, Paukku P: Infection after
rigid fixation of mandibular fractures: A clinical and
radiologic study. J Oral Maxillofac Surg 49: 585-593, 1991.
Iizuka T, Tannes S, Berthold H: Mandibular fractures following
third molar extraction. A retrospective clinical and
radiological study. Int J Oral Maxillofac Surg 26: 338-343,
1997.
Kahnberg EK: Extraction of teeth involved in the line of
mandibular fracture. Swed Dent J 3: 27-32, 1979.
Koenig WR, Olsson AB, Pensler JM: The fate of developing teeth
in facial trauma: Tooth buds in the line of mandibular
fractures in children. Am Plast Surg 32(5): 503-505, 1994.
Mathog RH, Toma V, dayman L, Wolf S: Nonunion of the
mandible: An analysis of contributing factors. J Oral
Maxillofac Surg 58: 746-752, 2000.
Mitchell MR, Koll TJ, Sadoff RS: Morbidity associated with
incompletely erupted third molar in the line of mandibular
fractures. J Oral Maxillofac Surg 48: 1045-1047, 1990.
Oikairen K, Lahti J, Raustia AM: Prognosis of permanent teeth in
the line of mandibular fractures. Endod Dent Traumatol 6:
177-182, 1990.
Schneider SS, Stern M: Teeth in the line of mandibular fracture.
J Oral Surg 29: 107-109, 1971.
Shetty V, Freymiller E: Teeth in the line of fracture: A Review. J
Oral Maxillofac Surg 47: 1303-1306, 1989.
Thaller SR, Mabourakh S: Teeth in line of mandibular fracture. J
Craniofac Surg 5: 16-21, 1994.
Κλινική Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής, Οδοντιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών. Θηβών 2, Γουδί, Αθήνα 115 27.
1. Φοιτητής.
2. Αναπληρωτής Καθηγητής.
3. Καθηγητής
Αρχεία Ελληνικής Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής 4(3): 198 - 207, 2003.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η θεραπευτική προσέγγιση και αντιμετώπιση των δοντιών που βρίσκονται σε γραμμή κατάγματος της
κάτω γνάθου, αποτελούσε στο παρελθόν πεδίο έντονης διχογνωμίας και αντιπαράθεσης. Το γεγονός ότι
κάθε δόντι που βρίσκεται σε καταγματική γραμμή δημιουργεί επικοινωνία του κατάγματος με το μικροβιο-
βριθές στοματικό περιβάλλον (και άρα αυξάνει τις πιθανότητες μόλυνσης της περιοχής του κατάγματος)
οδήγησε πολλούς ερευνητές να υποστηρίξουν παλαιότερα ότι κάθε δόντι που εμπλέκεται σε γραμμή
κατάγματος, πρέπει να εξάγεται προφυλακτικά. Σήμερα, μετά την καθιέρωση της χρήσης ευρέως φάσματος
αντιβιοτικών στην αντιμετώπιση των πολυτραυματιών, και την εφαρμογή νέων τεχνικών ανάταξης των
καταγμάτων, η άποψη αυτή έχει αλλάξει ριζικά και είναι εμφανής η προσπάθεια διατήρησης όσο το δυνατόν
περισσοτέρων δοντιών.
Στην αναδρομική μελέτη που πραγματοποιήσαμε, εξετάσαμε 117 περιπτώσεις ασθενών με κατάγματα
της κάτω γνάθου στα οποία εμπλεκόταν ένα ή περισσότερα δόντια. Οι ασθενείς νοσηλεύτηκαν στην Πανεπιστημιακή
Γναθοχειρουργική Κλινική του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» τη χρονική περίοδο από
1/1/1996 έως 31/12/2000. Η ταξινόμηση των ασθενών έγινε κατά φύλο, ηλικία, εντόπιση του κατάγματος,
δόντια που εμπλέκονταν στην καταγματική γραμμή, τρόπο ανάταξης του κατάγματος, χρόνο που μεσολάβησε
από τη στιγμή του τραυματισμού μέχρι την ανάταξη, τελική κατάληξη (διατήρηση ή εξαγωγή) των
δοντιών και αιτιολογία των εξαγωγών, καθώς και διάφορες επιπλοκές που τυχόν παρουσιάστηκαν.
Τα αποτελέσματα μας έδειξαν ότι η συχνότητα των καταγμάτων με δόντια στη γραμμή τους είναι αυξημένη
στους νεαρούς ενήλικες (60% των περιπτώσεων μας αφορούσε άτομα ηλικίας 11-30 ετών). Η
συχνότερη περιοχή εντόπισης των καταγμάτων ήταν αυτή των προσθίων (38%) και ακολουθούσε η περιοχή
των προγομφίων (28%) και των γομφίων (23%). Ένα ποσοστό 11% αφορούσε κατάγματα της φατνια-
κής απόφυσης. Από τα δόντια που εμπλέκονταν σε καταγματικές γραμμές, 20,3% ήταν γομφίοι, 25,7%
ήταν προγόμφιοι, ενώ 50,4% ήταν πρόσθια δόντια (τομείς - κυνόδοντες). Η συντριπτική πλειοψηφία των
ασθενών (88,9%) αντιμετωπίστηκαν χειρουργικά με ανοικτή ανάταξη, ενώ οι υπόλοιποι (11,1%) αντιμετωπίσθηκαν
συντηρητικά με κλειστή ανάταξη και διαγναθική ακινητοποίηση. Κατά την ανάταξη του κατάγματος,
75% των εμπλεκομένων σε καταγματικές γραμμές δοντιών διατηρήθηκαν, ενώ 25% εξήχθησαν. Το
μεγαλύτερο ποσοστό (56,9%) από τα εξαχθέντα δόντια ήταν πρόσθια.
Με προσεκτική ανάλυση των αποτελεσμάτων μας και συγκρίνοντας τα με την υπάρχουσα βιβλιογραφία
πάνω στο θέμα αυτό, συμπεραίνουμε ότι η επικρατούσα άποψη σήμερα είναι ότι τα δόντια πρέπει να διατηρούνται
και να εξάγονται μόνο αν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις γι' αυτό.
Λέξεις κλειδιά: Κατάγματα κάτω γνάθου, Δόντια σε καταγματικές γραμμές.
REFERENCES
Αποστολόπουλος Α: Προληπτική Οδοντιατρική. Εκδόσεις
Συμμετρία, Αθήνα, 1996, σ. 1-72.
Bradley RL: Treatment of fractured mandible. Ann Surg 31: 289,
1965.
Chambers I, Scully C: Mandibular fractures in India during the
Second World War (1944-45): analysis of the Anawdon
Series. Br J Oral Maxillofac Surg 25: 357-369, 1987.
Chidyllo SA, Marschall AM: Teeth in the line of a mandible
fracture: Which should be performed first, extraction or
fixation; Plast and Reconstr Surg 90(1): 135-136, 1992.
Converse JM: Complications in treatment of fractures In:
Kazanjian VH. Converse JM. Surgical treatment of facial
injures. Baltimore: William and Williams 1974, p. 235.
De Amaratunga Ν A: The effect of teeth in the line of Mandibular
Fractures on healing. J Oral Maxillofac Surg 45: 312-314,
1987.
Ελευθεριάδης Ε: Μελέτη της επιδράσεως της συμπιεστικής οστε-
οσυνθέσεως επί της πωρώσεως των καταγμάτων της κάτω
γνάθου εις τον κύνα. Διατριβή επί διδακτορία, θεσσαλονίκη
1978, σ. 38-45.
Gerbino G, Tarello F, Fasolis M, De Giovanni PP: Rigid Fixation
with teeth in the line of mandibular fractures. Int J Oral
Maxillofac Surg 26: 182-186, 1997.
Iizuka T, Lindqvist C, Hallikainen D, Paukku P: Infection after
rigid fixation of mandibular fractures: A clinical and
radiologic study. J Oral Maxillofac Surg 49: 585-593, 1991.
Iizuka T, Tannes S, Berthold H: Mandibular fractures following
third molar extraction. A retrospective clinical and
radiological study. Int J Oral Maxillofac Surg 26: 338-343,
1997.
Kahnberg EK: Extraction of teeth involved in the line of
mandibular fracture. Swed Dent J 3: 27-32, 1979.
Koenig WR, Olsson AB, Pensler JM: The fate of developing teeth
in facial trauma: Tooth buds in the line of mandibular
fractures in children. Am Plast Surg 32(5): 503-505, 1994.
Mathog RH, Toma V, dayman L, Wolf S: Nonunion of the
mandible: An analysis of contributing factors. J Oral
Maxillofac Surg 58: 746-752, 2000.
Mitchell MR, Koll TJ, Sadoff RS: Morbidity associated with
incompletely erupted third molar in the line of mandibular
fractures. J Oral Maxillofac Surg 48: 1045-1047, 1990.
Oikairen K, Lahti J, Raustia AM: Prognosis of permanent teeth in
the line of mandibular fractures. Endod Dent Traumatol 6:
177-182, 1990.
Schneider SS, Stern M: Teeth in the line of mandibular fracture.
J Oral Surg 29: 107-109, 1971.
Shetty V, Freymiller E: Teeth in the line of fracture: A Review. J
Oral Maxillofac Surg 47: 1303-1306, 1989.
Thaller SR, Mabourakh S: Teeth in line of mandibular fracture. J
Craniofac Surg 5: 16-21, 1994.
How to cite this article:
|
View the full-text PDF:
|
| ||