Αναγκαστική Εκπυρήνιση του Πλειόμορφου Αδενώματος της Παρωτίδας*.
Παπαδογεωργάκης Ν.1, Γκουτσάνης Α.2, Αλεξανδρίδης Κ.3, Αγγελόπουλος Aγγ.4
Πανεπιστημιακή Κλινική Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής Π.Γ.Ν.Α. «Ο Ευαγγελισμός». (Διευθυντής: Καθηγητής Άγγελος Π.
Αγγελόπουλος).
* Μέρος της εργασίας ανακοινώθηκε στο 12ο Πανελλήνιο Συνέδριο
Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής, Αθήνα 20-
22/11/1998.
1. Επίκουρος Καθηγητής Γναθοχειρουργικής, ΠΓΝΑ «Ο Ευαγγελισμός
»
2. Γναθοχειρουργός, MSc, Συνεργάτης Γναθοχειρουργικής Κλινικής.
3. Αναπληρωτής Καθηγητής Γναθοχειρουργικής, ΠΓΝΑ «Ο Ευαγγελισμός
».
4. Καθηγητής, Διευθυντής Γναθοχειρουργικής, ΠΓΝΑ «Ο Ευαγγελισμός
».
Αρχεία Ελληνικής Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής 4(4): 261 - 266, 2003.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Πριν το 1940 η κύρια χειρουργική μέθοδος που εφαρμοζόταν για τη θεραπεία του πλειόμορφου αδενώματος
της παρωτίδας ήταν η εκπυρήνιση του όγκου. Ο Janes το 1940 και ο Bailey το 1941 υποστήριξαν
την αναγνώριση του κύριου στελέχους του προσωπικού νεύρου κατ' αρχήν και στη συνέχεια την παρασκευή
του και την αφαίρεση του επιπολής και/ή του εν τω βάθει λοβού της παρωτίδας. Η ιδέα αυτή έγινε
αποδεκτή ως η προτιμότερη μέθοδος θεραπείας για τους καλοήθεις και τους χαμηλού βαθμού κακοήθειας
όγκους της παρωτίδας.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 παρουσιάσθηκε μία καινούργια μέθοδος που ονομάσθηκε μερική
επιπολής παρωτιδεκτομή, κατά την οποία αφαιρείται λιγότερος παρωτιδικός ιστός από ότι στην «κλασσική»
επιπολής παρωτιδεκτομή και παρασκευάζονται λιγότεροι κλάδοι του προσωπικού νεύρου. Αν και οι προηγούμενες
δύο τεχνικές έχουν γίνει αποδεκτές ανά τον κόσμο ως μέθοδοι εκλογής για την θεραπεία το
πλειόμορφου αδενώματος της 'παρωτίδας, έχει παρατηρηθεί επίσης ότι σε μερικές περιπτώσεις δεν είναι
δυνατόν να εφαρμοσθούν εξ' αιτίας της σχέσης του όγκου με τους κλάδους του προσωπικού νεύρου. Σε
αυτές τις περιπτώσεις διενεργείται εξ' ολοκλήρου ή τουλάχιστον εν μέρει εκπυρήνιση του όγκου προκειμένου
να προστατευθούν οι κλάδοι του προσωπικού νεύρου.
Κατά τη γνώμη μας ο όρος «αναγκαστική εκπυρήνιση» αρμόζει σε αυτές τις περιπτώσεις, που ο χειρουργός,
ενώ είναι προετοιμασμένος να επιχειρήσει επιπολής ή μερική επιπολής παρωτιδεκτομή, εξ'
αιτίας της σχέσης του νεύρου με την κάψα του όγκου, αναγκάζεται να εκπυρηνίσει τον όγκο. Σε τρεις από
ένα σύνολο 62 περιπτώσεων παρωτιδεκτομής προβήκαμε σε «αναγκαστική εκπυρήνιση».
Λέξεις κλειδιά: Εκπυρήνιση, αναγκαστική εκπυρήνιση, πλειόμορψο αδένωμα, νεοπλάσματα παρωτίδας
REFERENCES
Bailey H: Parotidectomy: Indications and results. Br Med J 1:
404, 1941.
Déliera Ρ, Marchetti C, Campobassi A: Local capsular dissection
of parotid pleomorfic adenomas. Int J Oral Maxilofac Surg
22: 154, 1993.
Donovan DT, Conley II: Capsular significance in parotid tumor
surgery. Reality and myths of lateral lobectomy
Laryngoscope 94: 324, 1984.
Hancock BD: Clinically benign parotid tumors: local dissection as
an alternative to superficial parotidectomy in selected cases
Ann R Coll Surg Engl 81: 299, 1999.
Iizuka K, Ishikawa K: Surgical techniques for benign parotic
tumors: segmental resection vs extracapsular lumpectomy
Acta Otolaryngol (Stockh) Suppl 75: 547, 1998.
Janes RM: The treatment of tumors of the salivary glands by
radical excision. Can Med Assoc J 43: 554, 1940.
Kun Z, Dao-YI QI, Li-Min W: Functional superficia
parotidectomy. J Oral Maxillofac Surg 52: 1038, 1994.
Leverstein H, Van der Wall JE, Tiwari R, Van der Wall I, Snov
GB: Surgical management of 246 previously untreatec
pleomorfic adenomas of the parotid gland. Br J Surg 84
399, 1997.
Mac Gurk M, Renehan A, Gleave EN, Hancock BD: Clinica
significance of tumor capsule in the treatment of parotic
pleomorphic adenomas. Br J Surg 83: 1747, 1996.
Martis C: Parotid benign tumors: Comments on surgical
treatment of 263 cases. Int J Oral Surg 12: 211, 1983.
Παπαδογεωργάκης Ν: Εγχειρητικές τεχνικές των παθήσεων της
παρωτίδας. Κλινική ερευνητική μονογραφία, Αθήνα 2002
σελ. 33.
Patey DH, Thackray AC: The treatment of parotid tumors in the
light of a pathological study of a parotidectomy material. Br
Surg 45: 477, 1957.
Rawson AJ, Howard JM, Royster HP: Tumors of the salivan
glands. A clinicopathological sutdy of 160 cases. Cancer 3
445, 1950.
Shah JP: Head and Neck Surgery, second edition, Mosby-Woll
USA, 1996, p. 431.
Spiro, RH: Salivary neoplasms: overview of a 35-year experience
with 2807 patients. Head Neck Surg 8: 177-184, 1986.
Πανεπιστημιακή Κλινική Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής Π.Γ.Ν.Α. «Ο Ευαγγελισμός». (Διευθυντής: Καθηγητής Άγγελος Π.
Αγγελόπουλος).
* Μέρος της εργασίας ανακοινώθηκε στο 12ο Πανελλήνιο Συνέδριο
Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής, Αθήνα 20-
22/11/1998.
1. Επίκουρος Καθηγητής Γναθοχειρουργικής, ΠΓΝΑ «Ο Ευαγγελισμός
»
2. Γναθοχειρουργός, MSc, Συνεργάτης Γναθοχειρουργικής Κλινικής.
3. Αναπληρωτής Καθηγητής Γναθοχειρουργικής, ΠΓΝΑ «Ο Ευαγγελισμός
».
4. Καθηγητής, Διευθυντής Γναθοχειρουργικής, ΠΓΝΑ «Ο Ευαγγελισμός
».
Αρχεία Ελληνικής Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής 4(4): 261 - 266, 2003.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Πριν το 1940 η κύρια χειρουργική μέθοδος που εφαρμοζόταν για τη θεραπεία του πλειόμορφου αδενώματος
της παρωτίδας ήταν η εκπυρήνιση του όγκου. Ο Janes το 1940 και ο Bailey το 1941 υποστήριξαν
την αναγνώριση του κύριου στελέχους του προσωπικού νεύρου κατ' αρχήν και στη συνέχεια την παρασκευή
του και την αφαίρεση του επιπολής και/ή του εν τω βάθει λοβού της παρωτίδας. Η ιδέα αυτή έγινε
αποδεκτή ως η προτιμότερη μέθοδος θεραπείας για τους καλοήθεις και τους χαμηλού βαθμού κακοήθειας
όγκους της παρωτίδας.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 παρουσιάσθηκε μία καινούργια μέθοδος που ονομάσθηκε μερική
επιπολής παρωτιδεκτομή, κατά την οποία αφαιρείται λιγότερος παρωτιδικός ιστός από ότι στην «κλασσική»
επιπολής παρωτιδεκτομή και παρασκευάζονται λιγότεροι κλάδοι του προσωπικού νεύρου. Αν και οι προηγούμενες
δύο τεχνικές έχουν γίνει αποδεκτές ανά τον κόσμο ως μέθοδοι εκλογής για την θεραπεία το
πλειόμορφου αδενώματος της 'παρωτίδας, έχει παρατηρηθεί επίσης ότι σε μερικές περιπτώσεις δεν είναι
δυνατόν να εφαρμοσθούν εξ' αιτίας της σχέσης του όγκου με τους κλάδους του προσωπικού νεύρου. Σε
αυτές τις περιπτώσεις διενεργείται εξ' ολοκλήρου ή τουλάχιστον εν μέρει εκπυρήνιση του όγκου προκειμένου
να προστατευθούν οι κλάδοι του προσωπικού νεύρου.
Κατά τη γνώμη μας ο όρος «αναγκαστική εκπυρήνιση» αρμόζει σε αυτές τις περιπτώσεις, που ο χειρουργός,
ενώ είναι προετοιμασμένος να επιχειρήσει επιπολής ή μερική επιπολής παρωτιδεκτομή, εξ'
αιτίας της σχέσης του νεύρου με την κάψα του όγκου, αναγκάζεται να εκπυρηνίσει τον όγκο. Σε τρεις από
ένα σύνολο 62 περιπτώσεων παρωτιδεκτομής προβήκαμε σε «αναγκαστική εκπυρήνιση».
Λέξεις κλειδιά: Εκπυρήνιση, αναγκαστική εκπυρήνιση, πλειόμορψο αδένωμα, νεοπλάσματα παρωτίδας
REFERENCES
Bailey H: Parotidectomy: Indications and results. Br Med J 1:
404, 1941.
Déliera Ρ, Marchetti C, Campobassi A: Local capsular dissection
of parotid pleomorfic adenomas. Int J Oral Maxilofac Surg
22: 154, 1993.
Donovan DT, Conley II: Capsular significance in parotid tumor
surgery. Reality and myths of lateral lobectomy
Laryngoscope 94: 324, 1984.
Hancock BD: Clinically benign parotid tumors: local dissection as
an alternative to superficial parotidectomy in selected cases
Ann R Coll Surg Engl 81: 299, 1999.
Iizuka K, Ishikawa K: Surgical techniques for benign parotic
tumors: segmental resection vs extracapsular lumpectomy
Acta Otolaryngol (Stockh) Suppl 75: 547, 1998.
Janes RM: The treatment of tumors of the salivary glands by
radical excision. Can Med Assoc J 43: 554, 1940.
Kun Z, Dao-YI QI, Li-Min W: Functional superficia
parotidectomy. J Oral Maxillofac Surg 52: 1038, 1994.
Leverstein H, Van der Wall JE, Tiwari R, Van der Wall I, Snov
GB: Surgical management of 246 previously untreatec
pleomorfic adenomas of the parotid gland. Br J Surg 84
399, 1997.
Mac Gurk M, Renehan A, Gleave EN, Hancock BD: Clinica
significance of tumor capsule in the treatment of parotic
pleomorphic adenomas. Br J Surg 83: 1747, 1996.
Martis C: Parotid benign tumors: Comments on surgical
treatment of 263 cases. Int J Oral Surg 12: 211, 1983.
Παπαδογεωργάκης Ν: Εγχειρητικές τεχνικές των παθήσεων της
παρωτίδας. Κλινική ερευνητική μονογραφία, Αθήνα 2002
σελ. 33.
Patey DH, Thackray AC: The treatment of parotid tumors in the
light of a pathological study of a parotidectomy material. Br
Surg 45: 477, 1957.
Rawson AJ, Howard JM, Royster HP: Tumors of the salivan
glands. A clinicopathological sutdy of 160 cases. Cancer 3
445, 1950.
Shah JP: Head and Neck Surgery, second edition, Mosby-Woll
USA, 1996, p. 431.
Spiro, RH: Salivary neoplasms: overview of a 35-year experience
with 2807 patients. Head Neck Surg 8: 177-184, 1986.
How to cite this article:
|
View the full-text PDF:
|
| ||