« Μια σπάνια περίπτωση ουρικής αρθρίτιδας κροταφογναθικής διάρθρωσης»
Παπαδογεωργάκης Ν[1], Δέσκος Δ.[2], Σαμούχου Χ.[3]
Title: “A rare case of temporomandibular joint gout”
Papadogeorgakis N.1, Deskos D.2, Samouchou C.3
Doi: 10.54936/haoms253077
ΠΕΡΙΛΗΨΗ:
Η ουρική αρθρίτιδα αποτελεί την πιο συχνή μορφή φλεγμονώδους αρθρίτιδας. Η προσβολή της κροταφογναθικής διάρθρωσης όπως διαπιστώθηκε στην ασθενή μας συνιστά μια εξαιρετικά σπάνια εκδήλωση της νόσου. Η νόσος προκαλεί μια διαταραχή απέκκρισης του ουρικού οξέος από τους νεφρούς . Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να συσσωρεύεται το ουρικό οξύ ως ουρικό μονονάτριο με τη μορφή κρυστάλλων στους ιστούς των αρθρώσεων και πέριξ αυτών. Με τον τρόπο αυτό σχηματίζονται ακανόνιστου σχήματος μάζες, οι ουρικοί τόφοι. Η ουρική αρθρίτιδα στον κόνδυλο της κάτω γνάθου ως πρώτη και κύρια εκδήλωση της υπερουριχαιμίας (συγκέντρωση ουρικού οξέος>6,8 mg/dl στον ορό, στις γυναίκες) είναι μια πολύ σπάνια περίπτωση. Η περίπτωσή μας αφορά σε μια γυναίκα 61 ετών η οποία προσήλθε με τα εξής συμπτώματα: επίμονο άλγος αριστερά, προοδευτικά αυξανόμενη διόγκωση της σύστοιχης προωτιαίας και παρειακής χώρας και διαταραχή της σύγκλεισης των δοντιών. Τόσο η κλινική εικόνα όσο και ο απεικονιστικός έλεγχος της ασθενούς ήταν αρκετά θορυβώδης. Στην διαφορική διάγνωση συμπεριλήφθηκαν καλοήθεις αλλά και κακοήθεις εξεργασίες. Ο απεικονιστικός έλεγχος με μαγνητική τομογραφία έδειξε κατάληψη της αριστερής κροταφογναθικής από τη βλάβη και επέκταση των τόφων στον παρωτιδικό χώρο. Η διάγνωση τέθηκε με κυτταρολογική εξέταση δια λεπτής βελόνης. Μετά τη ρύθμιση των επιπέδων ουρικού οξέος με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή την οποία λαμβάνει μέχρι και σήμερα, έγινε πλήρης αφαίρεση του όγκου χειρουργικά. Η χειρουργική αφαίρεση του όγκου στην συγκεκριμένη περίπτωση αποσκοπούσε στην πλήρη αφαίρεση του όγκου, στην αποκατάσταση της λειτουργικότητας και της αισθητικής του προσώπου και της οδοντικής σύγκλεισης. Για τον σκοπό αυτό θεωρήθηκε απαραίτητη η ανεύρεση και παρασκευή του προσωπικού νεύρου. Με ευρεία προωτιαία τομή και μετά από ανεύρεση και παρασκευή των κλάδων του προσωπικού νεύρου, αφαιρέθηκε ο κόνδυλος μετά του όγκου και οι διάσπαρτοι τόφοι από τον παρωτιδικό ιστό. Η αποκατάσταση του κονδύλου έγινε με τεχνητό κόνδυλο τιτανίου. Η ασθενής μετεγχειρητικά δεν παρουσίασε πάρεση του προσωπικού νεύρου. Άμεση ήταν η αποκατάσταση της οδοντικής σύγκλεισης ενώ η δυσμορφία του προσώπου αποκαταστάθηκε με την πάροδο του χρόνου.
Παπαδογεωργάκης Ν[1], Δέσκος Δ.[2], Σαμούχου Χ.[3]
Title: “A rare case of temporomandibular joint gout”
Papadogeorgakis N.1, Deskos D.2, Samouchou C.3
- Παπαδογεωργάκης Νικόλαος, Στοματικός και Γναθοπροσωπικός Χειρουργός, Ομότιμος Καθηγητής Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής Οδοντιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ
- Δέσκος Δημήτριος, Στοματικός και Γναθοπροσωπικός Χειρουργός, Συνεργάτης Ευγενίδειου Θεραπευτηρίου ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ
- Σαμούχου Χρυσή, Οδοντίατρος, Φοιτήτρια 4ου έτους Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ
- Papadogeorgakis Nikolaos, Oral and Maxillofacial Surgeon, Emeritus Professor of Oral and Maxillofacial Surgery, School of Dentristry, University of Athens
- Deskos Demetrios, Oral and Maxillofacial Surgeon, Scientific Associate at Evgenidio Clinic Agia Trias
- Samouchou Chrysi, Dentist, 4th year medical student, University of Athens
Doi: 10.54936/haoms253077
ΠΕΡΙΛΗΨΗ:
Η ουρική αρθρίτιδα αποτελεί την πιο συχνή μορφή φλεγμονώδους αρθρίτιδας. Η προσβολή της κροταφογναθικής διάρθρωσης όπως διαπιστώθηκε στην ασθενή μας συνιστά μια εξαιρετικά σπάνια εκδήλωση της νόσου. Η νόσος προκαλεί μια διαταραχή απέκκρισης του ουρικού οξέος από τους νεφρούς . Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να συσσωρεύεται το ουρικό οξύ ως ουρικό μονονάτριο με τη μορφή κρυστάλλων στους ιστούς των αρθρώσεων και πέριξ αυτών. Με τον τρόπο αυτό σχηματίζονται ακανόνιστου σχήματος μάζες, οι ουρικοί τόφοι. Η ουρική αρθρίτιδα στον κόνδυλο της κάτω γνάθου ως πρώτη και κύρια εκδήλωση της υπερουριχαιμίας (συγκέντρωση ουρικού οξέος>6,8 mg/dl στον ορό, στις γυναίκες) είναι μια πολύ σπάνια περίπτωση. Η περίπτωσή μας αφορά σε μια γυναίκα 61 ετών η οποία προσήλθε με τα εξής συμπτώματα: επίμονο άλγος αριστερά, προοδευτικά αυξανόμενη διόγκωση της σύστοιχης προωτιαίας και παρειακής χώρας και διαταραχή της σύγκλεισης των δοντιών. Τόσο η κλινική εικόνα όσο και ο απεικονιστικός έλεγχος της ασθενούς ήταν αρκετά θορυβώδης. Στην διαφορική διάγνωση συμπεριλήφθηκαν καλοήθεις αλλά και κακοήθεις εξεργασίες. Ο απεικονιστικός έλεγχος με μαγνητική τομογραφία έδειξε κατάληψη της αριστερής κροταφογναθικής από τη βλάβη και επέκταση των τόφων στον παρωτιδικό χώρο. Η διάγνωση τέθηκε με κυτταρολογική εξέταση δια λεπτής βελόνης. Μετά τη ρύθμιση των επιπέδων ουρικού οξέος με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή την οποία λαμβάνει μέχρι και σήμερα, έγινε πλήρης αφαίρεση του όγκου χειρουργικά. Η χειρουργική αφαίρεση του όγκου στην συγκεκριμένη περίπτωση αποσκοπούσε στην πλήρη αφαίρεση του όγκου, στην αποκατάσταση της λειτουργικότητας και της αισθητικής του προσώπου και της οδοντικής σύγκλεισης. Για τον σκοπό αυτό θεωρήθηκε απαραίτητη η ανεύρεση και παρασκευή του προσωπικού νεύρου. Με ευρεία προωτιαία τομή και μετά από ανεύρεση και παρασκευή των κλάδων του προσωπικού νεύρου, αφαιρέθηκε ο κόνδυλος μετά του όγκου και οι διάσπαρτοι τόφοι από τον παρωτιδικό ιστό. Η αποκατάσταση του κονδύλου έγινε με τεχνητό κόνδυλο τιτανίου. Η ασθενής μετεγχειρητικά δεν παρουσίασε πάρεση του προσωπικού νεύρου. Άμεση ήταν η αποκατάσταση της οδοντικής σύγκλεισης ενώ η δυσμορφία του προσώπου αποκαταστάθηκε με την πάροδο του χρόνου.