Τεχνικές της ανοιχτής και κλειστής ανύψωσης ιγμορείου
Open and closed sinus lift techniques
Γιαλής Νικόλαος, 3ο ετής φοιτητής της Οδοντιατρικής Σχολής Αθηνών
Καλδής Ιωάννης Φοίβος, 3ο ετής φοιτητής της Οδοντιατρικής Σχολής Αθηνών
Κωσταντίνος Κατουμάς, Επίκουρος Καθηγητής Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής, Οδοντιατρικής Σχολής Αθηνών
Gialis Nikolaos,3rd Year student of the Dental School of Athens
Kaldis Ioannis Foivos, 3rd Year student of the Dental School of Athens
Kostantinos Katoumas, assistant professor of oral and maxillofacial surgery of the Dental School of Athens
Doi: 10.54936/haoms253089
ΠΕΡΙΛΗΨΗ:
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η ανύψωση ιγμορείου αποτελεί χειρουργική διαδικασία που εφαρμόζεται συχνά στην εμφυτευματολογία, με στόχο την αύξηση του οστού της φατνιακής ακρολοφίας στη οπίσθια περιοχή της άνω γνάθου, ώστε να τοποθετηθούν με σταθερότητα οδοντικά εμφυτεύματα. Πραγματοποίεται ανύψωση της μεμβράνης του ιγμορείου (μεμβράνη του Schneider) από το έδαφος του ιγμορείου και κατά κανόνα τοποθέτηση οστικού μοσχεύματος ενδιάμεσα. Οι τεχνικές ανύψωσης κατηγοροποιούνται σε δύο κύριες κατηγορίες στην ανοιχτή και στην κλειστή. Η ανοιχτή ανύψωση ιγμορείου πραγματοποίεται μέσω ενός οστικού παραθύρου που δημιουργείται άνωθεν του εδάφους του ιγμορείου. Το οστικό παράθυρο μπορεί να δημιουργηθεί με την χρήση α) οστικού μαχαιριού υπερήχων, β)συσκευών που βασίζονται στο πιεζοηλεκτρικό φαινόμενο, γ) οστικών εγλιφίδων, δ) χειροκίνητων εργαλίων απόξεσης οστού. Η ανύψωση της μεμβράνης του Schneider πραγματοποιείται με χρήση αποκολλητήρων και κοχλιαρίων ή και ειδικών ξέστρων που τοποθετούνται σε πιεζοηλεκτρικές συσκευές. Έχει περιγραφεί ανύψωση της μεμβράνης του ιγμορείου με χρήση μπαλονιού, καθώς και διάνοιξη και διείσδυση από την υπερώα. Η κλειστή ανύψωση ιγμορείου πραγματοποίεται με προσπέλαση από την κορυφή της φατνιακής ακρολοφίας με ακρορριζική κατέυθυνση του σχηματιζόμενου οστικού παραθύρου. Απαιτεί ελάχιστο ύψος εναπομείντος οστού 5mm και μπορεί να προσφέρει 3 με 4mm επιπλέον ύψος οστού. Κλειστή ανύψωση μπορεί να πραγματοποιηθεί με α) χρήση ειδικών τρυπανιών με ή χωρίς την πλήρωση με οστικό μόσχευμα, β) τοποθέτηση μοσχέυματος και πρόκληση τεχνητού κατάγματος στο υπολειπόμενο οστικό τμήμα με χρήση οστεοτόμων, γ) χρήση υδραυλικής πίεσης με έγχυση φυσιολογικού ορού, δ) ανύψωση με χρήση μπαλονιού.
Υλικά και μέθοδος: Η εργασία βασίστηκε στην ανασκόπηση στο Pub Med και στην ελληνική βιβλιογραφία με λέξεις κλειδιά open, closed sinus lift techniques,ανοιχτή κλειστή ανύψωση ιγμορείου
Σκοπός: Ο σκοπός της εργασίας αυτής είναι η ανάδειξη με σαφήνεια των σύγχρονων τεχνικών ανύψωσης ιγμορείου για την τοποθετήση εμφυτευμάτων στην οπίσθια ζώνη της άνω γνάθου.
Συζήτηση: Η κάθε τεχνική παρουσιάζει ενδείξεις και αντενδείξεις, πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα ανάλογα με τις ανατομικές παραλλαγές της περιοχής, το ύψος οστού, την εμπειρία του κλινικού ιατρού, το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς, την ταυτόχρονη ή ετερόχρονη τοποθέτηση εμφυτευμάτων, το είδος του μοσχεύματος και τέλος το μήκος και το είδος του εμφυτεύματος. Η πρόγνωση της χειρουργικής αυτής επέμβασης είναι αρκετά καλή, με συχνότερη επιπλοκή την διάτρηση της μεμβράνης του Schneider (περίπου 20% των περιπτώσεων).
Open and closed sinus lift techniques
Γιαλής Νικόλαος, 3ο ετής φοιτητής της Οδοντιατρικής Σχολής Αθηνών
Καλδής Ιωάννης Φοίβος, 3ο ετής φοιτητής της Οδοντιατρικής Σχολής Αθηνών
Κωσταντίνος Κατουμάς, Επίκουρος Καθηγητής Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής, Οδοντιατρικής Σχολής Αθηνών
Gialis Nikolaos,3rd Year student of the Dental School of Athens
Kaldis Ioannis Foivos, 3rd Year student of the Dental School of Athens
Kostantinos Katoumas, assistant professor of oral and maxillofacial surgery of the Dental School of Athens
Doi: 10.54936/haoms253089
ΠΕΡΙΛΗΨΗ:
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η ανύψωση ιγμορείου αποτελεί χειρουργική διαδικασία που εφαρμόζεται συχνά στην εμφυτευματολογία, με στόχο την αύξηση του οστού της φατνιακής ακρολοφίας στη οπίσθια περιοχή της άνω γνάθου, ώστε να τοποθετηθούν με σταθερότητα οδοντικά εμφυτεύματα. Πραγματοποίεται ανύψωση της μεμβράνης του ιγμορείου (μεμβράνη του Schneider) από το έδαφος του ιγμορείου και κατά κανόνα τοποθέτηση οστικού μοσχεύματος ενδιάμεσα. Οι τεχνικές ανύψωσης κατηγοροποιούνται σε δύο κύριες κατηγορίες στην ανοιχτή και στην κλειστή. Η ανοιχτή ανύψωση ιγμορείου πραγματοποίεται μέσω ενός οστικού παραθύρου που δημιουργείται άνωθεν του εδάφους του ιγμορείου. Το οστικό παράθυρο μπορεί να δημιουργηθεί με την χρήση α) οστικού μαχαιριού υπερήχων, β)συσκευών που βασίζονται στο πιεζοηλεκτρικό φαινόμενο, γ) οστικών εγλιφίδων, δ) χειροκίνητων εργαλίων απόξεσης οστού. Η ανύψωση της μεμβράνης του Schneider πραγματοποιείται με χρήση αποκολλητήρων και κοχλιαρίων ή και ειδικών ξέστρων που τοποθετούνται σε πιεζοηλεκτρικές συσκευές. Έχει περιγραφεί ανύψωση της μεμβράνης του ιγμορείου με χρήση μπαλονιού, καθώς και διάνοιξη και διείσδυση από την υπερώα. Η κλειστή ανύψωση ιγμορείου πραγματοποίεται με προσπέλαση από την κορυφή της φατνιακής ακρολοφίας με ακρορριζική κατέυθυνση του σχηματιζόμενου οστικού παραθύρου. Απαιτεί ελάχιστο ύψος εναπομείντος οστού 5mm και μπορεί να προσφέρει 3 με 4mm επιπλέον ύψος οστού. Κλειστή ανύψωση μπορεί να πραγματοποιηθεί με α) χρήση ειδικών τρυπανιών με ή χωρίς την πλήρωση με οστικό μόσχευμα, β) τοποθέτηση μοσχέυματος και πρόκληση τεχνητού κατάγματος στο υπολειπόμενο οστικό τμήμα με χρήση οστεοτόμων, γ) χρήση υδραυλικής πίεσης με έγχυση φυσιολογικού ορού, δ) ανύψωση με χρήση μπαλονιού.
Υλικά και μέθοδος: Η εργασία βασίστηκε στην ανασκόπηση στο Pub Med και στην ελληνική βιβλιογραφία με λέξεις κλειδιά open, closed sinus lift techniques,ανοιχτή κλειστή ανύψωση ιγμορείου
Σκοπός: Ο σκοπός της εργασίας αυτής είναι η ανάδειξη με σαφήνεια των σύγχρονων τεχνικών ανύψωσης ιγμορείου για την τοποθετήση εμφυτευμάτων στην οπίσθια ζώνη της άνω γνάθου.
Συζήτηση: Η κάθε τεχνική παρουσιάζει ενδείξεις και αντενδείξεις, πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα ανάλογα με τις ανατομικές παραλλαγές της περιοχής, το ύψος οστού, την εμπειρία του κλινικού ιατρού, το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς, την ταυτόχρονη ή ετερόχρονη τοποθέτηση εμφυτευμάτων, το είδος του μοσχεύματος και τέλος το μήκος και το είδος του εμφυτεύματος. Η πρόγνωση της χειρουργικής αυτής επέμβασης είναι αρκετά καλή, με συχνότερη επιπλοκή την διάτρηση της μεμβράνης του Schneider (περίπου 20% των περιπτώσεων).