Τοποθέτηση εμφυτευμάτων σε ειδικές κατηγορίες ασθενών: Καινούρια δεδομένα
Implant Placement in Special Patient Groups: New data
Μπενέκου Ιωάννα1, Μπενέκου Λαμπρινή- Άρτεμις1, Κυργίδης Αθανάσιος2
Benekou Ioanna1, Benekou Lamprini-Artemis1, Kyrgidis Athanasios2
1:Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια Οδοντιατρικής ΑΠΘ
2:MD, DDS, MSc, PhD, ScD, Στοματικός και Γναθοπροσωπικός Χειρουργός, Επιμελητής Γ.Ν.Θ. «Γ. Παπανικολάου»
Doi: 10.54936/haoms253062
ΠΕΡΙΛΗΨΗ:
Σκοπός: Η παρούσα συστηματική ανασκόπηση σκοπεύει να διερευνήσει εάν ο κίνδυνος αποτυχίας αλλά και το προσδόκιμο επιβίωσης των οδοντικών εμφυτευμάτων υστερεί σε ειδικές κατηγορίες ασθενών, συγκεκριμένα σε καπνιστές, ασθενείς με παχυσαρκία, σακχαρώδη διαβήτη, οστεοπόρωση.
Υλικά και Μέθοδος:Τον Οκτώβριο του 2024 πραγματοποιήθηκε αναζήτηση της βιβλιογραφίας σε ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων όπως PubMedMedline, Cochrane και Embase. Επιλέξιμες μελέτες ήτανμετα-αναλύσεις, τυχαιοποιημένες μελέτες και μελέτες παρατήρησης. Στηνανασκόπηση συμπεριλήφθηκαν όλες οι μελέτες που συνέκριναν εκβάσεις θεραπείας με οδοντικά εμφυτεύματα μεταξύ ασθενών που εμφάνιζαν αυτά τα χαρακτηριστικά .
Αποτελέσματα:Αρχικά σχετικά με τους καπνιστές, μετα-ανάλυση που περιέλαβε 35.511 εμφυτεύματα σε καπνιστές και 114.597 σε μη καπνιστές έδειξε ότι τα εμφυτεύματα σε καπνιστές είχαν υψηλότεροκίνδυνο αποτυχίας (140,2%) σε σύγκριση με τους μη καπνιστές, και αφορά τα εμφυτεύματα που τοποθετήθηκαν στην άνω όσο και στην κάτω γνάθο. Επιπλέον, η μέση διαφορά στην απώλεια περιεμφυτευματικήςοστικής μάζας (MBL) ήταν επίσης στατιστικά σημαντική, με τους καπνιστές να εμφανίζουν μεγαλύτερη απώλεια. Μάλιστα η σχέση είναι δοσοεξαρτώμενη με αυτούς που καπνίζουν >20 τσιγάρα/ημέρα να έχουν υπερδιπλάσιο κίνδυνο απώλειας εμφυτεύματος απότους μη-καπνιστές. Παρομοίως, μετα-ανάλυση με συνολικά 5.510 εμφυτεύματα σε διαβητικούς ασθενείς, υπό γλυκαιμικό έλεγχο, και 62.780 σε μη διαβητικούς έδειξε ότι στους διαβητικούς ασθενείς είχαν 77,7% υψηλότερο κίνδυνο αποτυχίας σε σύγκριση με τους μη διαβητικούς.Οι αποτυχίες εμφυτευμάτων ήταν πιο πιθανές στους ασθενείς με διαβήτη τύπου Ι σε σχέση με τον τύπο ΙΙ .Η διαφορά στον κίνδυνο αποτυχίας των εμφυτευμάτων μεταξύ των ομάδων ήταν στατιστικά σημαντική στην άνω γνάθο, αλλά όχι στην κάτω.Μάλιστα, στους ασθενείς με διαβήτη τύπου ΙΙ παρατηρήθηκαν αντίστοιχα ποσοστά επιβίωσης εμφυτευμάτων με τους υγιείς.Αντιθέτως, μετα-ανάλυση στην οποία αξιολογήθηκαν 983 εμφυτεύματα σε ασθενείς με οστεοπόρωση και 2.522 σε ασθενείς χωρίς οστεοπόρωση κατέδειξε ότι δεν υπήρχε διαφορά στα ποσοστά επιβίωσης των εμφυτευμάτων μεταξύ των δύο ομάδων.Αντιστοίχως, δε βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στο ρυθμό απώλειας εμφυτευμάτων μεταξύ ασθενών με παχυσαρκία και χωρίς, ωστόσο βρέθηκε μεγαλύτερη MBL, βάθος θυλάκων και περιεμφυτευματική ουλορραγία στους υπέρβαρους.
Συμπεράσματα:Με βάσει τις διαθέσιμες μελέτες η τοποθέτηση οδοντικών εμφυτευμάτων έχει χειρότερη πρόγνωση σε καπνιστές και σεδιαβητικούς ασθενείς ενώ δεν υπάρχει στατιστικά σημαντική διαφορά σε υπέβαρους ασθενείς ή αυτούς με οστεοπόρωση . Ωστόσο, τα οδοντικά εμφυτεύματα είναι μιαλύση προκειμένου να αποκατασταθεί η νωδότητα, επομένως θα πρέπει να τηρούνται ορισμένες προϋποθέσεις, όπως η διακοπή του καπνίσματος ή ο έλεγχος του γλυκαιμικού δείκτη, προκειμένου να περιοριστεί ο κίνδυνος αποτυχίας ή το μειωμένο προσδόκιμο επιβίωσης των εμφυτευμάτων.
Implant Placement in Special Patient Groups: New data
Μπενέκου Ιωάννα1, Μπενέκου Λαμπρινή- Άρτεμις1, Κυργίδης Αθανάσιος2
Benekou Ioanna1, Benekou Lamprini-Artemis1, Kyrgidis Athanasios2
1:Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια Οδοντιατρικής ΑΠΘ
2:MD, DDS, MSc, PhD, ScD, Στοματικός και Γναθοπροσωπικός Χειρουργός, Επιμελητής Γ.Ν.Θ. «Γ. Παπανικολάου»
Doi: 10.54936/haoms253062
ΠΕΡΙΛΗΨΗ:
Σκοπός: Η παρούσα συστηματική ανασκόπηση σκοπεύει να διερευνήσει εάν ο κίνδυνος αποτυχίας αλλά και το προσδόκιμο επιβίωσης των οδοντικών εμφυτευμάτων υστερεί σε ειδικές κατηγορίες ασθενών, συγκεκριμένα σε καπνιστές, ασθενείς με παχυσαρκία, σακχαρώδη διαβήτη, οστεοπόρωση.
Υλικά και Μέθοδος:Τον Οκτώβριο του 2024 πραγματοποιήθηκε αναζήτηση της βιβλιογραφίας σε ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων όπως PubMedMedline, Cochrane και Embase. Επιλέξιμες μελέτες ήτανμετα-αναλύσεις, τυχαιοποιημένες μελέτες και μελέτες παρατήρησης. Στηνανασκόπηση συμπεριλήφθηκαν όλες οι μελέτες που συνέκριναν εκβάσεις θεραπείας με οδοντικά εμφυτεύματα μεταξύ ασθενών που εμφάνιζαν αυτά τα χαρακτηριστικά .
Αποτελέσματα:Αρχικά σχετικά με τους καπνιστές, μετα-ανάλυση που περιέλαβε 35.511 εμφυτεύματα σε καπνιστές και 114.597 σε μη καπνιστές έδειξε ότι τα εμφυτεύματα σε καπνιστές είχαν υψηλότεροκίνδυνο αποτυχίας (140,2%) σε σύγκριση με τους μη καπνιστές, και αφορά τα εμφυτεύματα που τοποθετήθηκαν στην άνω όσο και στην κάτω γνάθο. Επιπλέον, η μέση διαφορά στην απώλεια περιεμφυτευματικήςοστικής μάζας (MBL) ήταν επίσης στατιστικά σημαντική, με τους καπνιστές να εμφανίζουν μεγαλύτερη απώλεια. Μάλιστα η σχέση είναι δοσοεξαρτώμενη με αυτούς που καπνίζουν >20 τσιγάρα/ημέρα να έχουν υπερδιπλάσιο κίνδυνο απώλειας εμφυτεύματος απότους μη-καπνιστές. Παρομοίως, μετα-ανάλυση με συνολικά 5.510 εμφυτεύματα σε διαβητικούς ασθενείς, υπό γλυκαιμικό έλεγχο, και 62.780 σε μη διαβητικούς έδειξε ότι στους διαβητικούς ασθενείς είχαν 77,7% υψηλότερο κίνδυνο αποτυχίας σε σύγκριση με τους μη διαβητικούς.Οι αποτυχίες εμφυτευμάτων ήταν πιο πιθανές στους ασθενείς με διαβήτη τύπου Ι σε σχέση με τον τύπο ΙΙ .Η διαφορά στον κίνδυνο αποτυχίας των εμφυτευμάτων μεταξύ των ομάδων ήταν στατιστικά σημαντική στην άνω γνάθο, αλλά όχι στην κάτω.Μάλιστα, στους ασθενείς με διαβήτη τύπου ΙΙ παρατηρήθηκαν αντίστοιχα ποσοστά επιβίωσης εμφυτευμάτων με τους υγιείς.Αντιθέτως, μετα-ανάλυση στην οποία αξιολογήθηκαν 983 εμφυτεύματα σε ασθενείς με οστεοπόρωση και 2.522 σε ασθενείς χωρίς οστεοπόρωση κατέδειξε ότι δεν υπήρχε διαφορά στα ποσοστά επιβίωσης των εμφυτευμάτων μεταξύ των δύο ομάδων.Αντιστοίχως, δε βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στο ρυθμό απώλειας εμφυτευμάτων μεταξύ ασθενών με παχυσαρκία και χωρίς, ωστόσο βρέθηκε μεγαλύτερη MBL, βάθος θυλάκων και περιεμφυτευματική ουλορραγία στους υπέρβαρους.
Συμπεράσματα:Με βάσει τις διαθέσιμες μελέτες η τοποθέτηση οδοντικών εμφυτευμάτων έχει χειρότερη πρόγνωση σε καπνιστές και σεδιαβητικούς ασθενείς ενώ δεν υπάρχει στατιστικά σημαντική διαφορά σε υπέβαρους ασθενείς ή αυτούς με οστεοπόρωση . Ωστόσο, τα οδοντικά εμφυτεύματα είναι μιαλύση προκειμένου να αποκατασταθεί η νωδότητα, επομένως θα πρέπει να τηρούνται ορισμένες προϋποθέσεις, όπως η διακοπή του καπνίσματος ή ο έλεγχος του γλυκαιμικού δείκτη, προκειμένου να περιοριστεί ο κίνδυνος αποτυχίας ή το μειωμένο προσδόκιμο επιβίωσης των εμφυτευμάτων.