MANAGEMENT OF MANDIBULAR ANGLE FRACTURES WITH TRANSBUCCAL APPROACH.
Authors:
Theodoros Panagiotopoulos, Xristos Krasadakis, Andriana Nikolopoulou, Eleni Parara, Konstantinos Mourouzis
Συγγραφείς:
Θεόδωρος Παναγιωτόπουλος, Χρήστος Κρασαδάκης, Ανδριάνα Νικολοπούλου, Ελένη Παραρά, Κων/νος Μουρούζης
Στοματική και Γναθοπροσωπική Χειρ/κη Κλινική, ΓΝΑ ΚΑΤ
Doi: 10.54936/haoms243o21
Εισαγωγή: Τα κατάγματα γωνίας της κάτω γνάθου είναι τα δεύτερα σε συχνότητα κατάγματα της κάτω γνάθου μετά από αυτά των κονδύλων. Ο τρόπος αντιμετώπισης τους ποικίλλει τόσο ως προς το είδος της προσπέλασης όσο και ως προς το είδος της οστεοσύνθεσης.
Σκοπός: Η παρουσίαση της εμπειρίας της Κλινικής στην χρήση της διαπαρειακής τεχνικής για την αντιμετώπιση καταγμάτων γωνίας της κάτω γνάθου.
Μέθοδος - Υλικά: Πρόκειται για προοπτική μελέτη, που περιλαμβάνει ασθενείς που υποβλήθηκαν σε οστεοσύνθεση των καταγμάτων τους με τη χρήση της διαπαρειακής τεχνικής. Περιλαμβάνονται 61 ασθενείς με 69 κατάγματα γωνίας που αντιμετωπίσθηκαν αποκλειστικά με την διαπαρειακή τεχνική. Οι παράμετροι που καταγράφηκαν περιλαμβάνουν δημογραφικά στοιχεία, μηχανισμό κάκωσης, συνοδές κακώσεις σπλαχνικού κρανίου, χρήση μίας ή δύο mini πλακών οστεοσύνθεσης, χειρουργικό χρόνο και μετεγχειρητικές επιπλοκές.
Αποτελέσματα: Ο συχνότερος μηχανισμός κάκωσης αφορούσε σε διαπροσωπική βία ακολουθούμενος από εμπλοκή σε τροχαία ατυχήματα. Όσον αφορά στις συνοδές κακώσεις του σπλαχνικού κρανίου αυτές συμπεριλάμβαναν σε μεγαλύτερο ποσοστό κατάγματα γενειακής σύμφυσης και παραγενειακής χώρας. Ο χρόνος επέμβασης διαφοροποιείται ανάλογα με τη χρήση μίας ή δύο mini πλακών. Σε καμία από τις περιπτώσεις δεν χρειάστηκε αφαίρεση της πλάκας.
Συμπεράσματα : Η διαπαρειακή τεχνική για την οστεοσύνθεση καταγμάτων γωνίας κάτω γνάθου προσφέρει άριστα αποτελέσματα. Μολονότι έχει συγκεκριμένη καμπύλη εκμάθησης, ο χειρουργικός χρόνος είναι συγκρίσιμος με αυτόν της οστεοσύνθεσης στην έξω λοξή γραμμή, χωρίς όμως τις αυξημένες πιθανότητες αποκάλυψης της πλάκας.
Authors:
Theodoros Panagiotopoulos, Xristos Krasadakis, Andriana Nikolopoulou, Eleni Parara, Konstantinos Mourouzis
Συγγραφείς:
Θεόδωρος Παναγιωτόπουλος, Χρήστος Κρασαδάκης, Ανδριάνα Νικολοπούλου, Ελένη Παραρά, Κων/νος Μουρούζης
Στοματική και Γναθοπροσωπική Χειρ/κη Κλινική, ΓΝΑ ΚΑΤ
Doi: 10.54936/haoms243o21
Εισαγωγή: Τα κατάγματα γωνίας της κάτω γνάθου είναι τα δεύτερα σε συχνότητα κατάγματα της κάτω γνάθου μετά από αυτά των κονδύλων. Ο τρόπος αντιμετώπισης τους ποικίλλει τόσο ως προς το είδος της προσπέλασης όσο και ως προς το είδος της οστεοσύνθεσης.
Σκοπός: Η παρουσίαση της εμπειρίας της Κλινικής στην χρήση της διαπαρειακής τεχνικής για την αντιμετώπιση καταγμάτων γωνίας της κάτω γνάθου.
Μέθοδος - Υλικά: Πρόκειται για προοπτική μελέτη, που περιλαμβάνει ασθενείς που υποβλήθηκαν σε οστεοσύνθεση των καταγμάτων τους με τη χρήση της διαπαρειακής τεχνικής. Περιλαμβάνονται 61 ασθενείς με 69 κατάγματα γωνίας που αντιμετωπίσθηκαν αποκλειστικά με την διαπαρειακή τεχνική. Οι παράμετροι που καταγράφηκαν περιλαμβάνουν δημογραφικά στοιχεία, μηχανισμό κάκωσης, συνοδές κακώσεις σπλαχνικού κρανίου, χρήση μίας ή δύο mini πλακών οστεοσύνθεσης, χειρουργικό χρόνο και μετεγχειρητικές επιπλοκές.
Αποτελέσματα: Ο συχνότερος μηχανισμός κάκωσης αφορούσε σε διαπροσωπική βία ακολουθούμενος από εμπλοκή σε τροχαία ατυχήματα. Όσον αφορά στις συνοδές κακώσεις του σπλαχνικού κρανίου αυτές συμπεριλάμβαναν σε μεγαλύτερο ποσοστό κατάγματα γενειακής σύμφυσης και παραγενειακής χώρας. Ο χρόνος επέμβασης διαφοροποιείται ανάλογα με τη χρήση μίας ή δύο mini πλακών. Σε καμία από τις περιπτώσεις δεν χρειάστηκε αφαίρεση της πλάκας.
Συμπεράσματα : Η διαπαρειακή τεχνική για την οστεοσύνθεση καταγμάτων γωνίας κάτω γνάθου προσφέρει άριστα αποτελέσματα. Μολονότι έχει συγκεκριμένη καμπύλη εκμάθησης, ο χειρουργικός χρόνος είναι συγκρίσιμος με αυτόν της οστεοσύνθεσης στην έξω λοξή γραμμή, χωρίς όμως τις αυξημένες πιθανότητες αποκάλυψης της πλάκας.