MIDLINE CYSTS OF THE FRONTAL AREA OF THE NECK: REPORT OF TWO CASES
Authors:
Xristina Tsami, Ourania Sxoinoxoriti, Nikolaos Kolomvos
Συγγραφείς:
Χριστίνα Τσάμη1, Ουρανία Σχοινοχωρίτη2, Νικόλαος Κολόμβος3
1 Μεταπτυχιακή φοιτήτρια Οδοντοφατνιακής Χειρουργικής, Κλινική ΣΓΠΧ Οδοντιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ
2 Στοματικός & Γναθοπροσωπικός Χειρουργός, Επιστημονικός συνεργάτης Κλινικής ΣΓΠΧ Οδοντιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ
3 Στοματικός & Γναθοπροσωπικός Χειρουργός, Επίκουρος Καθηγητής, Κλινική ΣΓΠΧ Οδοντιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ
Doi: 10.54936/haoms243p8
Περίληψη:
Οι κύστεις του θυρεογλωσσικού πόρου αποτελούν την συχνότερη κατηγορία συγγενών κύστεων στον τράχηλο. Αναπτύσσονται μετά από κυστική εκφύλιση επιθηλιακών υπολειμμάτων του θυρεογλωσσικού πόρου σε οποιοδήποτε σημείο του μεταξύ της ρίζας της γλώσας και της τελικής θέσης του θυρεοειδούς αδένα στον τράχηλο. Εντοπίζονται συνηθέστερα στη μέση γραμμή του τραχήλου, 20-25% άνωθεν, 20-25% στο ύψος του και 25-65% κάτωθεν του υοειδούς.
Εμφανίζονται συνήθως σε παιδιά και εφήβους ως ανώδυνες, μαλακές και ευκίνητες μάζες, που μετακινούνται χαρακτηριστικά με τις κινήσεις της γλώσσας (π.χ. κατά την κατάποση ή την έξοδο της γλώσσας από το στόμα). Είναι δυνατόν να παραμείνουν ασυμπτωματικές, διαλανθάνοντας της διάγνωσης για άλλοτε άλλο χρονικό διάστημα. Ωστόσο σε περίπτωση επιμόλυνσης, συνηθέστερα μετά από λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού, μεγεθύνονται και μετατρέπονται σε σκληρές και ενίοτε επώδυνες διογκώσεις με συνοδά σημεία/συμπτώματα, όπως δυσκαταποσία ή/και δυσφαγία, δυσφωνία και πυρετό.
Ως θεραπεία εκλογής θεωρείται η ολική χειρουργική αφαίρεση, με σκοπό την πρόληψη υποτροπιαζουσών φλεγμονών και την εξάλειψη του κινδύνου κακοήθους εξαλλαγής. Σε περιπτώσεις σύμφυσης της κύστης με το υοειδές οστούν συνιστάται συνεξαίρεση του κεντρικού τμήματός του μαζί με την κύστη, για την πρόληψη υποτροπής.
Σκοπός της εργασίας είναι να παρουσιάσει δύο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις κύστης θυρεογλωσσικού πόρου σε παιδιά. Πρόκειται για κορίτσι 9 ετών και αγόρι 11 ετών με φυσιολογική θυρεοειδική λειτουργία. Στην πρώτη περίπτωση η βλάβη ήταν ασυμπτωματική αλλά ψηλαφητή επί τέσσερις μήνες, ενώ στη δεύτερη περίπτωση προκαλούσε δυσκαταποσία. Και οι δύο κύστεις αντιμετωπίστηκαν επιτυχώς με απλή εκτομή, ενώ και οι δύο ασθενείς παραμένουν χωρίς υποτροπή για περισσότερο από 5 έτη μετεγχειρητικά.
Authors:
Xristina Tsami, Ourania Sxoinoxoriti, Nikolaos Kolomvos
Συγγραφείς:
Χριστίνα Τσάμη1, Ουρανία Σχοινοχωρίτη2, Νικόλαος Κολόμβος3
1 Μεταπτυχιακή φοιτήτρια Οδοντοφατνιακής Χειρουργικής, Κλινική ΣΓΠΧ Οδοντιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ
2 Στοματικός & Γναθοπροσωπικός Χειρουργός, Επιστημονικός συνεργάτης Κλινικής ΣΓΠΧ Οδοντιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ
3 Στοματικός & Γναθοπροσωπικός Χειρουργός, Επίκουρος Καθηγητής, Κλινική ΣΓΠΧ Οδοντιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ
Doi: 10.54936/haoms243p8
Περίληψη:
Οι κύστεις του θυρεογλωσσικού πόρου αποτελούν την συχνότερη κατηγορία συγγενών κύστεων στον τράχηλο. Αναπτύσσονται μετά από κυστική εκφύλιση επιθηλιακών υπολειμμάτων του θυρεογλωσσικού πόρου σε οποιοδήποτε σημείο του μεταξύ της ρίζας της γλώσας και της τελικής θέσης του θυρεοειδούς αδένα στον τράχηλο. Εντοπίζονται συνηθέστερα στη μέση γραμμή του τραχήλου, 20-25% άνωθεν, 20-25% στο ύψος του και 25-65% κάτωθεν του υοειδούς.
Εμφανίζονται συνήθως σε παιδιά και εφήβους ως ανώδυνες, μαλακές και ευκίνητες μάζες, που μετακινούνται χαρακτηριστικά με τις κινήσεις της γλώσσας (π.χ. κατά την κατάποση ή την έξοδο της γλώσσας από το στόμα). Είναι δυνατόν να παραμείνουν ασυμπτωματικές, διαλανθάνοντας της διάγνωσης για άλλοτε άλλο χρονικό διάστημα. Ωστόσο σε περίπτωση επιμόλυνσης, συνηθέστερα μετά από λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού, μεγεθύνονται και μετατρέπονται σε σκληρές και ενίοτε επώδυνες διογκώσεις με συνοδά σημεία/συμπτώματα, όπως δυσκαταποσία ή/και δυσφαγία, δυσφωνία και πυρετό.
Ως θεραπεία εκλογής θεωρείται η ολική χειρουργική αφαίρεση, με σκοπό την πρόληψη υποτροπιαζουσών φλεγμονών και την εξάλειψη του κινδύνου κακοήθους εξαλλαγής. Σε περιπτώσεις σύμφυσης της κύστης με το υοειδές οστούν συνιστάται συνεξαίρεση του κεντρικού τμήματός του μαζί με την κύστη, για την πρόληψη υποτροπής.
Σκοπός της εργασίας είναι να παρουσιάσει δύο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις κύστης θυρεογλωσσικού πόρου σε παιδιά. Πρόκειται για κορίτσι 9 ετών και αγόρι 11 ετών με φυσιολογική θυρεοειδική λειτουργία. Στην πρώτη περίπτωση η βλάβη ήταν ασυμπτωματική αλλά ψηλαφητή επί τέσσερις μήνες, ενώ στη δεύτερη περίπτωση προκαλούσε δυσκαταποσία. Και οι δύο κύστεις αντιμετωπίστηκαν επιτυχώς με απλή εκτομή, ενώ και οι δύο ασθενείς παραμένουν χωρίς υποτροπή για περισσότερο από 5 έτη μετεγχειρητικά.