REHABILITATION OF A LARGE MAXILLARY DEFECT FOLLOWING SUBTOTAL MAXILLECTOMY IN AN IRRADIATED PATIENT, WITH THE USE OF ZYGOMA IMPLANT RETAINED OBDURATOR.
Authors:
Anestis Chrysostomidis, Vaia-Aikaterini Alexoudi, Konstantinos Tsemperlidis, Despoina Michailidou, Papadopoulos Georgios, Athanassios Kyrgidis, Konstantinos Vahtsevanos.
Συγγραφείς:
Ανέστης Χρυσοστομίδης1 , Βαια-Αικατερίνη Αλεξούδη1 , Κωνσταντίνος Τσεμπερλίδης2, Δέσποινα Μιχαηλίδου1 ,Παπαδόπουλος Γεώργιος2, Αθανάσιος Κυργίδης1 , Κωνσταντίνος Βαχτσεβάνος1
1. Πανεπιστημιακή Κλινική Στοματικής Και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής Α.Π.Θ Του ΓΝΘ «Γ. Παπανικολάου»
2. Τμήμα Ακίνητης και Κινητής Προσθετικής και Προσθετικής επί Εμφυτευμάτων, Οδοντιατρική Σχολή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Doi: 10.54936/haoms243o49
Περίληψη:
Εισαγωγή: Η εκτομή άνω γνάθου είναι μια χειρουργική διαδικασία που περιλαμβάνει την αφαίρεση όγκων που επηρεάζουν τον σκληρή υπερώα, το ιγμόρειο άντρο και τη ρινική κοιλότητα, με το μέγεθος της πάθησης να καθορίζει την έκταση της εκτομής.
Σκοπός: Η ομιλία, η αισθητική και η λειτουργία της μάσησης, επηρεάζονται άμεσα και απαιτούν αποκατάσταση σε κάποιο βαθμό. Έναν από τους διαθέσιμους τρόπους για την προσθετική αποκατάσταση τέτοιων ελλειμμάτων αποτελεί η χρήση ζυγωματικών εμφυτευμάτων.
Υλικά και Μέθοδος: Παρουσιάζεται μία περίπτωση όπου τοποθετήθηκαν δύο ζυγωματικά εμφυτευμάτα σε 68χρονη γυναίκα που υποβλήθηκε σε χαμηλή γναθεκτομή κατηγορίας 2d κατά Brown, λόγω αφαίρεσης Υαλοειδοποιουμενου Διαυγοκυτταρικού Καρκινώματος υπερώας. Μετά την περίοδο θεραπείας, κατασκευάστηκε μία μεταβατική αποκατάσταση με υπερώιο ακρυλικό αποφρακτήρα, χαμηλής ωστόσο στήριξης και συγκρτάτησης, λόγω του ελλείμματος. Στη συνέχεια τοποθετήθηκαν εμφυτεύματα στην περιοχή των ζυγωματικών, μέσω των οποίων ο τελικός αποφρακτήρας επέτυχε μηχανική στήριξη και συγκράτηση με την κατασκευή εξατομικευμένων χυτευόμενων κολοβωμάτων και την επίτευξη συγκεκριμένης φοράς ένθεσης. Αποτελέσματα: Η ασθενής παρακολουθήθηκε στενά για ένα έτος για να αξιολογηθεί η λειτουργικότητα της προσθετικής και πραγματοποιήθηκαν προσθετικοί επανέλεγχοι για την επίτευξη μέγιστης λειτουργικής επιτυχίας. Η προσθετική αποκατάσταση βελτίωσε όχι μόνο τη λειτουργία, αλλά και την αισθητική, συμβάλλοντας έτσι στη βελτίωση της ποιότητας ζωής της ασθενούς. Συμπέρασμα: Τα ζυγωματικά εμφυτεύματα προσφέρουν αυξημένη στήριξη και συγκράτηση σε σύγκριση με τον απλό αποφρακτήρα. Μια συνολική προσέγγιση, που συμπεριλαμβάνει το χειρουργό και τον εξειδικευμένο προσθετολόγο, με ένα ακριβές σχέδιο θεραπείας, αποδεικνύεται αποτελεσματική για την αποκατάσταση ασθενών με μεγάλα ελλείμματα άνω γνάθου.
Authors:
Anestis Chrysostomidis, Vaia-Aikaterini Alexoudi, Konstantinos Tsemperlidis, Despoina Michailidou, Papadopoulos Georgios, Athanassios Kyrgidis, Konstantinos Vahtsevanos.
Συγγραφείς:
Ανέστης Χρυσοστομίδης1 , Βαια-Αικατερίνη Αλεξούδη1 , Κωνσταντίνος Τσεμπερλίδης2, Δέσποινα Μιχαηλίδου1 ,Παπαδόπουλος Γεώργιος2, Αθανάσιος Κυργίδης1 , Κωνσταντίνος Βαχτσεβάνος1
1. Πανεπιστημιακή Κλινική Στοματικής Και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής Α.Π.Θ Του ΓΝΘ «Γ. Παπανικολάου»
2. Τμήμα Ακίνητης και Κινητής Προσθετικής και Προσθετικής επί Εμφυτευμάτων, Οδοντιατρική Σχολή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Doi: 10.54936/haoms243o49
Περίληψη:
Εισαγωγή: Η εκτομή άνω γνάθου είναι μια χειρουργική διαδικασία που περιλαμβάνει την αφαίρεση όγκων που επηρεάζουν τον σκληρή υπερώα, το ιγμόρειο άντρο και τη ρινική κοιλότητα, με το μέγεθος της πάθησης να καθορίζει την έκταση της εκτομής.
Σκοπός: Η ομιλία, η αισθητική και η λειτουργία της μάσησης, επηρεάζονται άμεσα και απαιτούν αποκατάσταση σε κάποιο βαθμό. Έναν από τους διαθέσιμους τρόπους για την προσθετική αποκατάσταση τέτοιων ελλειμμάτων αποτελεί η χρήση ζυγωματικών εμφυτευμάτων.
Υλικά και Μέθοδος: Παρουσιάζεται μία περίπτωση όπου τοποθετήθηκαν δύο ζυγωματικά εμφυτευμάτα σε 68χρονη γυναίκα που υποβλήθηκε σε χαμηλή γναθεκτομή κατηγορίας 2d κατά Brown, λόγω αφαίρεσης Υαλοειδοποιουμενου Διαυγοκυτταρικού Καρκινώματος υπερώας. Μετά την περίοδο θεραπείας, κατασκευάστηκε μία μεταβατική αποκατάσταση με υπερώιο ακρυλικό αποφρακτήρα, χαμηλής ωστόσο στήριξης και συγκρτάτησης, λόγω του ελλείμματος. Στη συνέχεια τοποθετήθηκαν εμφυτεύματα στην περιοχή των ζυγωματικών, μέσω των οποίων ο τελικός αποφρακτήρας επέτυχε μηχανική στήριξη και συγκράτηση με την κατασκευή εξατομικευμένων χυτευόμενων κολοβωμάτων και την επίτευξη συγκεκριμένης φοράς ένθεσης. Αποτελέσματα: Η ασθενής παρακολουθήθηκε στενά για ένα έτος για να αξιολογηθεί η λειτουργικότητα της προσθετικής και πραγματοποιήθηκαν προσθετικοί επανέλεγχοι για την επίτευξη μέγιστης λειτουργικής επιτυχίας. Η προσθετική αποκατάσταση βελτίωσε όχι μόνο τη λειτουργία, αλλά και την αισθητική, συμβάλλοντας έτσι στη βελτίωση της ποιότητας ζωής της ασθενούς. Συμπέρασμα: Τα ζυγωματικά εμφυτεύματα προσφέρουν αυξημένη στήριξη και συγκράτηση σε σύγκριση με τον απλό αποφρακτήρα. Μια συνολική προσέγγιση, που συμπεριλαμβάνει το χειρουργό και τον εξειδικευμένο προσθετολόγο, με ένα ακριβές σχέδιο θεραπείας, αποδεικνύεται αποτελεσματική για την αποκατάσταση ασθενών με μεγάλα ελλείμματα άνω γνάθου.