PERSISTENT POST TOOTH EXTRACTION HEMORRAGE IN A PATIENT UNDER ANTICOAGULANT THERAPY: A CASE REPORT
Authors:
Michail Foteinos, Nikoleta-Maria Panagiotidou, Anestis Chrysostomidis, Konstantinos Paraskeuopoulos, Konstantinos Vahtsevanos
Συγγραφείς:
Μιχαήλ Φωτεινός1, Νικολέτα Μαρία Παναγιωτίδου1, Ανέστης Χρυσοστομίδης2, Κωνσταντίνος Παρασκευόπουλος3, Κωνσταντίνος Βαχτσεβάνος4
1 Προπτυχιακός φοιτητής, Τμήμα Οδοντιατρικής, Α.Π.Θ.
2 Ιατρός, Ειδικευόμενος στην κλινική Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής ΓΝΘ Γ. Παπανικολάου
3 Στοματικός και γναθοπροσωπικός χειρουργός, ΓΝΘ Γ.Παπανικολάου
4 Στοματικός και γναθοπροσωπικός χειρουργός, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Οδοντιατρικής Α.Π.Θ., Διευθυντής Πανεπιστημιακής κλινικής Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής ΓΝΘ Γ. Παπανικολάου
Doi: 10.54936/haoms243p13
Περίληψη:
Εισαγωγή: Οι εξαγωγές δοντιών σε ασθενείς υπό αντιπηκτική αγωγή εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο εμμένουσας μετεξακτικής αιμορραγίας (EMA). Ειδικότερα, η περιοχή των γομφίων της κάτω γνάθου εμπλέκεται στην πλειονότητα τέτοιων περιστατικών, λόγω της πλούσιας της αιμάτωσης. Κριτήρια διάγνωσης ΕΜΑ αποτελούν η διάρκεια της αιμορραγίας μεγαλύτερη από 12 ώρες, η επίσκεψη του ασθενούς στον οδοντίατρο ή στα ΤΕΠ με πιθανή ανάγκη νοσηλείας ή μεταμόσχευσης αίματος, καθώς και η ανάπτυξη μεγάλου αιματώματος ή εκχύμωσης εντός των στοματικών ιστών.
Σκοπός: Παρουσίαση κλινικού περιστατικού εμμένουσας μετεξακτικής αιμορραγίας ασθενούς υπό αντιπηκτική αγωγή.
Μέθοδος: Ο ασθενής Σ.Λ., ετών 41 επισκέφθηκε την 1/10/23 το ΤΕΠ του ΓΝΣ Γ. Παπανικολάου εμφανίζοντας ΕΜΑ στην περιοχή του 36, 3 μέρες μετεξακτικά. Το ιατρικό του ιστορικό ήταν βεβαρημένο, με RCC στον δεξιό νεφρό, οστικές μεταστάσεις και προ τετραμήνου θρομβώσεις στον αριστερό πνεύμονα και τη δεξιά μηριαία φλέβα. Λόγω του ιστορικού θρομβώσεων, λάμβανε αντιθρομβωτική αγωγή (Arixtra 7.5). Ο ασθενής νοσηλεύθηκε 2 φορές για συνολικό διάστημα 16 ημερών. Στα πλαίσια της νοσηλείας του, η αντιμετώπιση της μετεξακτικής αιμορραγίας και του αιματώματος που εμφανίστηκε αργότερα περιελάμβανε συρραφή υπό τοπική αναισθησία και τοπικά τρανεξαμικό οξύ σε γάζα επί αιμορραγίας, ενώ δεν διακόπηκε η αντιθρομβωτική του αγωγή.
Αποτελέσματα: Η τοπική αντιμετώπιση της αιμορραγίας με συρραφή και γάζα εμποτισμένη με τρανεξαμικό οξύ αποτελούν αποτελεσματικές λύσεις για αντιμετώπιση της μετεξακτικής αιμορραγίας.
Συμπέρασμα: Είναι απαραίτητη η λήψη αυξημένων αιμοστατικών μέτρων κατά την εξαγωγή σε ασθενείς υπό αντιθρομβωτική αγωγή προκειμένου να αποφευχθεί η εμφάνιση ΕΜΑ, που μπορεί να οδηγήσει σε πολυήμερη νοσηλεία και ταλαιπωρία για τον ασθενή.
Authors:
Michail Foteinos, Nikoleta-Maria Panagiotidou, Anestis Chrysostomidis, Konstantinos Paraskeuopoulos, Konstantinos Vahtsevanos
Συγγραφείς:
Μιχαήλ Φωτεινός1, Νικολέτα Μαρία Παναγιωτίδου1, Ανέστης Χρυσοστομίδης2, Κωνσταντίνος Παρασκευόπουλος3, Κωνσταντίνος Βαχτσεβάνος4
1 Προπτυχιακός φοιτητής, Τμήμα Οδοντιατρικής, Α.Π.Θ.
2 Ιατρός, Ειδικευόμενος στην κλινική Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής ΓΝΘ Γ. Παπανικολάου
3 Στοματικός και γναθοπροσωπικός χειρουργός, ΓΝΘ Γ.Παπανικολάου
4 Στοματικός και γναθοπροσωπικός χειρουργός, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Οδοντιατρικής Α.Π.Θ., Διευθυντής Πανεπιστημιακής κλινικής Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής ΓΝΘ Γ. Παπανικολάου
Doi: 10.54936/haoms243p13
Περίληψη:
Εισαγωγή: Οι εξαγωγές δοντιών σε ασθενείς υπό αντιπηκτική αγωγή εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο εμμένουσας μετεξακτικής αιμορραγίας (EMA). Ειδικότερα, η περιοχή των γομφίων της κάτω γνάθου εμπλέκεται στην πλειονότητα τέτοιων περιστατικών, λόγω της πλούσιας της αιμάτωσης. Κριτήρια διάγνωσης ΕΜΑ αποτελούν η διάρκεια της αιμορραγίας μεγαλύτερη από 12 ώρες, η επίσκεψη του ασθενούς στον οδοντίατρο ή στα ΤΕΠ με πιθανή ανάγκη νοσηλείας ή μεταμόσχευσης αίματος, καθώς και η ανάπτυξη μεγάλου αιματώματος ή εκχύμωσης εντός των στοματικών ιστών.
Σκοπός: Παρουσίαση κλινικού περιστατικού εμμένουσας μετεξακτικής αιμορραγίας ασθενούς υπό αντιπηκτική αγωγή.
Μέθοδος: Ο ασθενής Σ.Λ., ετών 41 επισκέφθηκε την 1/10/23 το ΤΕΠ του ΓΝΣ Γ. Παπανικολάου εμφανίζοντας ΕΜΑ στην περιοχή του 36, 3 μέρες μετεξακτικά. Το ιατρικό του ιστορικό ήταν βεβαρημένο, με RCC στον δεξιό νεφρό, οστικές μεταστάσεις και προ τετραμήνου θρομβώσεις στον αριστερό πνεύμονα και τη δεξιά μηριαία φλέβα. Λόγω του ιστορικού θρομβώσεων, λάμβανε αντιθρομβωτική αγωγή (Arixtra 7.5). Ο ασθενής νοσηλεύθηκε 2 φορές για συνολικό διάστημα 16 ημερών. Στα πλαίσια της νοσηλείας του, η αντιμετώπιση της μετεξακτικής αιμορραγίας και του αιματώματος που εμφανίστηκε αργότερα περιελάμβανε συρραφή υπό τοπική αναισθησία και τοπικά τρανεξαμικό οξύ σε γάζα επί αιμορραγίας, ενώ δεν διακόπηκε η αντιθρομβωτική του αγωγή.
Αποτελέσματα: Η τοπική αντιμετώπιση της αιμορραγίας με συρραφή και γάζα εμποτισμένη με τρανεξαμικό οξύ αποτελούν αποτελεσματικές λύσεις για αντιμετώπιση της μετεξακτικής αιμορραγίας.
Συμπέρασμα: Είναι απαραίτητη η λήψη αυξημένων αιμοστατικών μέτρων κατά την εξαγωγή σε ασθενείς υπό αντιθρομβωτική αγωγή προκειμένου να αποφευχθεί η εμφάνιση ΕΜΑ, που μπορεί να οδηγήσει σε πολυήμερη νοσηλεία και ταλαιπωρία για τον ασθενή.