COMPARISON OF METAL-CERAMIC AND ZIRCONIA FULL-ARCH IMPLANT RETAINED RESTORATIONS.
Authors:
Ourania Ladia, Maria Dakanali, Aspasia Sarafianou
Συγγραφείς:
Ουρανία Λαδιά1, Μαριάννα Δακανάλη1, Ασπασία Σαραφιανού1
1. Εργαστήριο Ακίνητης Προσθετικής, Οδοντιατρικό τμήμα, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Doi: 10.54936/haoms243p2
Περίληψη:
Εισαγωγή: Η χρήση ολοκεραμικών υλικών για τις επιεμφυτευματικών αποκαταστάσεις βρίσκει όλο και περισσότερο κλινική εφαρμογή, με την ζιρκόνια να αποτελεί το υλικό εκλογής και να αντικαθιστά όλο και περισσότερο τις μεταλλοκεραμικές αποκαταστάσεις.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας ανακοίνωσης είναι να παραθέσει μια σύγκριση μεταξύ των μηχανικών και βιολογικών ιδιοτήτων, αλλά και των ποσοστών επιτυχίας μεταξύ μεταλλοκεραμικων και ολοκεραμικων διατοξικών επιμεφυτευματικων αποκαταστάσεων.
Μέθοδος-Υλικά: Για την διενέργεια της παρούσας ανασκόπησης έγινε αναζητηση της σχετικής βιβλιογραφίας σε επιστημονικές βάσεις δεδομένων Pubmed(medline).
Αποτελέσματα: Οι μηχανικές επιπλοκές στις μεταλλοκεραμικές επιεμφυτευματικές διατοξικές αποκαταστάσεις είναι συνδεδεμένες με την διάμετρο των εμφυτευμάτων αλλά και την απόσταση μεταξύ τους. Οσον αφορά τις ιδιότητες των υλικών τόσο στις επιεμφυτευματικες αποκαταστασεις από ζιρκονια, όσο και στις μεταλλοκερααμικές παρατηρήθηκε συχνά αποφλοίωση της πορσελάνης επικάλυψης. Ωστόσο, στις ολοκεραμικες αποκαταστάσεις χρειαστηκε τις περισσότερες φορές να γίνει εξολοκλήρου επανάληψη της προσθετικης εργασίας, ενώ στις μεταλλοκεραμικες η λείανση στην περιοχή της απόσπασης κρίνεται αρκετή. Σχετικά με τις τεχνικές επιπλοκές συχνότερες αναφορές γίνονται για την αποτριβή του φυσικού ανταγωνιστή φραγμού της ζιρκονίας. Παράλληλα, η ζιρκόνια παρουσιάζει μικρότερα ποσοστα συγκεντρωσης οδοντικης πλάκας και άριστη βιολογική συμπεριφορά, χωρίς όμως η τελευταία να υπερέχει των μεταλοκεραμικων αποκλαταστασεων. Τελος, η ζιρκόνια αποδίδει βελτιωμένη αισθητική απόδοση και τα ποσοστά επιτυχίας και των δυο διαφορετικών τύπων αποκαταστάσεων είναι υψηλά, χωρίς στατιστικα σημαντικη διαφορά μεταξυ τους.
Συμπεράσματα: Κλείνοντας, η χρήση μονολιθικής ζιρκονίας σε διατοξικες επιεμφυτευματικές αποκαταστάσεις παρουσιάζει υψηλά ποσοστά επιτυχίας. Όμως η διαθέσιμη βιβλιογραφία αναφέρεται σε βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα σε αντίθεση με τις μεταλλοκεραμίκες διατοξικές επιεμφυτευματικές αποκαταστάσεις.Επομένως μακροπρόθεσμα δεδομένα από μελέτες είναι ακόμα ελειπείς.
Authors:
Ourania Ladia, Maria Dakanali, Aspasia Sarafianou
Συγγραφείς:
Ουρανία Λαδιά1, Μαριάννα Δακανάλη1, Ασπασία Σαραφιανού1
1. Εργαστήριο Ακίνητης Προσθετικής, Οδοντιατρικό τμήμα, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Doi: 10.54936/haoms243p2
Περίληψη:
Εισαγωγή: Η χρήση ολοκεραμικών υλικών για τις επιεμφυτευματικών αποκαταστάσεις βρίσκει όλο και περισσότερο κλινική εφαρμογή, με την ζιρκόνια να αποτελεί το υλικό εκλογής και να αντικαθιστά όλο και περισσότερο τις μεταλλοκεραμικές αποκαταστάσεις.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας ανακοίνωσης είναι να παραθέσει μια σύγκριση μεταξύ των μηχανικών και βιολογικών ιδιοτήτων, αλλά και των ποσοστών επιτυχίας μεταξύ μεταλλοκεραμικων και ολοκεραμικων διατοξικών επιμεφυτευματικων αποκαταστάσεων.
Μέθοδος-Υλικά: Για την διενέργεια της παρούσας ανασκόπησης έγινε αναζητηση της σχετικής βιβλιογραφίας σε επιστημονικές βάσεις δεδομένων Pubmed(medline).
Αποτελέσματα: Οι μηχανικές επιπλοκές στις μεταλλοκεραμικές επιεμφυτευματικές διατοξικές αποκαταστάσεις είναι συνδεδεμένες με την διάμετρο των εμφυτευμάτων αλλά και την απόσταση μεταξύ τους. Οσον αφορά τις ιδιότητες των υλικών τόσο στις επιεμφυτευματικες αποκαταστασεις από ζιρκονια, όσο και στις μεταλλοκερααμικές παρατηρήθηκε συχνά αποφλοίωση της πορσελάνης επικάλυψης. Ωστόσο, στις ολοκεραμικες αποκαταστάσεις χρειαστηκε τις περισσότερες φορές να γίνει εξολοκλήρου επανάληψη της προσθετικης εργασίας, ενώ στις μεταλλοκεραμικες η λείανση στην περιοχή της απόσπασης κρίνεται αρκετή. Σχετικά με τις τεχνικές επιπλοκές συχνότερες αναφορές γίνονται για την αποτριβή του φυσικού ανταγωνιστή φραγμού της ζιρκονίας. Παράλληλα, η ζιρκόνια παρουσιάζει μικρότερα ποσοστα συγκεντρωσης οδοντικης πλάκας και άριστη βιολογική συμπεριφορά, χωρίς όμως η τελευταία να υπερέχει των μεταλοκεραμικων αποκλαταστασεων. Τελος, η ζιρκόνια αποδίδει βελτιωμένη αισθητική απόδοση και τα ποσοστά επιτυχίας και των δυο διαφορετικών τύπων αποκαταστάσεων είναι υψηλά, χωρίς στατιστικα σημαντικη διαφορά μεταξυ τους.
Συμπεράσματα: Κλείνοντας, η χρήση μονολιθικής ζιρκονίας σε διατοξικες επιεμφυτευματικές αποκαταστάσεις παρουσιάζει υψηλά ποσοστά επιτυχίας. Όμως η διαθέσιμη βιβλιογραφία αναφέρεται σε βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα σε αντίθεση με τις μεταλλοκεραμίκες διατοξικές επιεμφυτευματικές αποκαταστάσεις.Επομένως μακροπρόθεσμα δεδομένα από μελέτες είναι ακόμα ελειπείς.