NEGLECTED AMELOBLASTOMA: REPORT OF TWO CASES.
Authors:
Eleni-Ioanna Tzaferi, Ioanna Tsairidou, Athina Tzatzaki, Vaggelis Xiladas, Lampros Zouloumis
Συγγραφείς:
Ελένη-Ιωάννα Τζαφέρη1, Ιωάννα Τσαϊρίδου2, Αθηνά Τζατζάκη3, Βαγγέλης Χιλιαδάς1, Λάμπρος Ζουλούμης4
1 Χειρουργός Οδοντίατρος, Θεσσαλονίκη
2 Χειρουργός Οδοντίατρος, Φοιτήτρια Ιατρικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
3 Φοιτήτρια Οδοντιατρικής, Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου, Λευκωσία
4 Καθηγητής ΣΓΠΧ, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Εργαστήριο Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Doi: 10.54936/haoms243p26
Περίληψη:
Το αδαμαντινοβλάστωμα είναι ένας καλοήθης, τοπικά επιθετικός οδοντογενής όγκος με ασαφή παθογένεια και αντιπροσωπεύει το 1% όλων των κυστικών όγκων της στοματογναθοπροσωπικής περιοχής. Εμφανίζεται με ίση συχνότητα και στα δύο φύλα με μέση ηλικία εμφάνισης στους λευκούς τα 40 έτη. Εντοπίζεται συχνότερα στην οπίσθια περιοχή και γωνία της κάτω γνάθου, αλλά μπορεί να εμφανιστεί οπουδήποτε στην κάτω και άνω γνάθο.
Σκοπός αυτής της εργασίας είναι η παρουσίαση δύο κλινικών περιπτώσεων παραμελημένου αδαμαντινοβλαστώματος για παραπάνω από 5 έτη, καθώς και τις επιπλοκές που μπορεί να ακολουθήσουν σε αυτές τις περιπτώσεις.
Η πρώτη περίπτωση αφορά έναν άνδρα 50 ετών που προσήλθε στο ιατρείο με μία ανώδυνη διόγκωση στην δεξιά κάτω γνάθο. Το δέρμα στην περιοχή του οιδήματος ήταν ερυθρό με συρίγγιο. Ο ασθενής είχε ιστορικό αδαμαντινοβλαστώματος, το οποίο είχε αντιμετωπιστεί χειρουργικά με εκτομή της δεξιάς κορωνοειδούς απόφυσης πριν από 11 χρόνια. Πραγματοποιήθηκε εκπυρήνιση, απόξεση και μαρσιποποίηση της βλάβης. Μετεγχειρητικά ο ασθενής ελέγχονταν εβδομαδιαία για τους 3 πρώτους μήνες. Μετά από 3 μήνες αναφέρθηκε στην κλινική μας με αυχενικό κάταγμα του δεξιού κονδύλου. Η δεύτερη περίπτωση αφορά έναν άνδρα 69 ετών που προσήλθε στο ιατρείο με έντονη διόγκωση της δεξιάς περιοχής της κάτω γνάθου που αυξανόταν σταδιακά για 8 έτη. Σύμφωνα με το ιστορικό του είχε εμφανίσει αδαμαντινοβλάστωμα στην ίδια περιοχή πριν από 29 χρόνια, το οποίο είχε αφαιρεθεί χειρουργικά. Η βιοψία της περιοχής έδειξε ότι πρόκειται για αδαμαντινοβλάστωμα, το οποίο σε μεγάλη έκταση εμφανίζει εκτροπή προς αδαμαντινοβλαστικό καρκίνωμα.
Και στις δύο περιπτώσεις οι βλάβες παραμελήθηκαν για πολλά χρόνια, με αποτέλεσμα η χειρουργική αφαίρεσή τους να απαιτεί εκτεταμένες εκτομές γνάθου και αποκατάσταση τους με μοσχεύματα. Επίσης, οι καλοήθεις αυτές βλάβες σε σπάνιες περιπτώσεις μπορούν να δράσουν ως υπόστρωμα για την ανάπτυξη κακοήθειας, όπως συμβαίνει στη δεύτερη περίπτωση.
Συμπερασματικά, η παρουσίαση των κλινικών αυτών περιπτώσεων έχει στόχο να καταδείξει την ανάγκη της άμεσης αντιμετώπισης τέτοιων καταστάσεων προς αποφυγή επιβαρυντικών και χρονοβόρων παρεμβάσεων.
Authors:
Eleni-Ioanna Tzaferi, Ioanna Tsairidou, Athina Tzatzaki, Vaggelis Xiladas, Lampros Zouloumis
Συγγραφείς:
Ελένη-Ιωάννα Τζαφέρη1, Ιωάννα Τσαϊρίδου2, Αθηνά Τζατζάκη3, Βαγγέλης Χιλιαδάς1, Λάμπρος Ζουλούμης4
1 Χειρουργός Οδοντίατρος, Θεσσαλονίκη
2 Χειρουργός Οδοντίατρος, Φοιτήτρια Ιατρικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
3 Φοιτήτρια Οδοντιατρικής, Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου, Λευκωσία
4 Καθηγητής ΣΓΠΧ, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Εργαστήριο Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Doi: 10.54936/haoms243p26
Περίληψη:
Το αδαμαντινοβλάστωμα είναι ένας καλοήθης, τοπικά επιθετικός οδοντογενής όγκος με ασαφή παθογένεια και αντιπροσωπεύει το 1% όλων των κυστικών όγκων της στοματογναθοπροσωπικής περιοχής. Εμφανίζεται με ίση συχνότητα και στα δύο φύλα με μέση ηλικία εμφάνισης στους λευκούς τα 40 έτη. Εντοπίζεται συχνότερα στην οπίσθια περιοχή και γωνία της κάτω γνάθου, αλλά μπορεί να εμφανιστεί οπουδήποτε στην κάτω και άνω γνάθο.
Σκοπός αυτής της εργασίας είναι η παρουσίαση δύο κλινικών περιπτώσεων παραμελημένου αδαμαντινοβλαστώματος για παραπάνω από 5 έτη, καθώς και τις επιπλοκές που μπορεί να ακολουθήσουν σε αυτές τις περιπτώσεις.
Η πρώτη περίπτωση αφορά έναν άνδρα 50 ετών που προσήλθε στο ιατρείο με μία ανώδυνη διόγκωση στην δεξιά κάτω γνάθο. Το δέρμα στην περιοχή του οιδήματος ήταν ερυθρό με συρίγγιο. Ο ασθενής είχε ιστορικό αδαμαντινοβλαστώματος, το οποίο είχε αντιμετωπιστεί χειρουργικά με εκτομή της δεξιάς κορωνοειδούς απόφυσης πριν από 11 χρόνια. Πραγματοποιήθηκε εκπυρήνιση, απόξεση και μαρσιποποίηση της βλάβης. Μετεγχειρητικά ο ασθενής ελέγχονταν εβδομαδιαία για τους 3 πρώτους μήνες. Μετά από 3 μήνες αναφέρθηκε στην κλινική μας με αυχενικό κάταγμα του δεξιού κονδύλου. Η δεύτερη περίπτωση αφορά έναν άνδρα 69 ετών που προσήλθε στο ιατρείο με έντονη διόγκωση της δεξιάς περιοχής της κάτω γνάθου που αυξανόταν σταδιακά για 8 έτη. Σύμφωνα με το ιστορικό του είχε εμφανίσει αδαμαντινοβλάστωμα στην ίδια περιοχή πριν από 29 χρόνια, το οποίο είχε αφαιρεθεί χειρουργικά. Η βιοψία της περιοχής έδειξε ότι πρόκειται για αδαμαντινοβλάστωμα, το οποίο σε μεγάλη έκταση εμφανίζει εκτροπή προς αδαμαντινοβλαστικό καρκίνωμα.
Και στις δύο περιπτώσεις οι βλάβες παραμελήθηκαν για πολλά χρόνια, με αποτέλεσμα η χειρουργική αφαίρεσή τους να απαιτεί εκτεταμένες εκτομές γνάθου και αποκατάσταση τους με μοσχεύματα. Επίσης, οι καλοήθεις αυτές βλάβες σε σπάνιες περιπτώσεις μπορούν να δράσουν ως υπόστρωμα για την ανάπτυξη κακοήθειας, όπως συμβαίνει στη δεύτερη περίπτωση.
Συμπερασματικά, η παρουσίαση των κλινικών αυτών περιπτώσεων έχει στόχο να καταδείξει την ανάγκη της άμεσης αντιμετώπισης τέτοιων καταστάσεων προς αποφυγή επιβαρυντικών και χρονοβόρων παρεμβάσεων.